Szczury (Rattus norvegicus)

Szczurów jest na kuli ziemskiej tyle, ile ludzi. W ciągu roku sto szczurów spożywa więcej niż tonę suchych produktów, a jedna para myszy domowej pozostawia w produkcie, w którym żeruje, ponad 10000 grudek kału i prawie 2 l moczu.
Szczur żywi się roślinami, mięczakami, pisklętami, jajami, drobnymi ssakami oraz padliną. Znane są przypadki atakowania przez szczury żywych zwierząt: świniom wygryzały dziury w ciele, a gęsiom wyżerały błony pławne.

Ostre siekacze gryzoni pokrywa emalia trwalsza niż stal, dzięki czemu z łatwością uszkadzają przewody elektryczne i wodociągowe powodując pożary i zalania. Gryzonie, zwłaszcza szczury, przenoszą ponad 50 groźnych chorób, np. gorączkę szczurzą, leptospirozę (chorobę Weila), salmonelozy, dżumę, włośnicę i inne. Gryzonie szybko się rozmnażają. Ciąża u szczura wędrownego trwa 21-23 dni. Samica rodzi 2-5 razy w roku po 5-12 młodych, żyją 3-4 lata.

Gryzonie należy intensywnie tępić po stwierdzeniu ich obecności w naszym otoczeniu. Najskuteczniejsze są metody chemiczne polegające na stosowaniu rodentycydów – nowoczesnych preparatów zawierających antykoagulanty (np. bromadiolon), które wywołują śmierć gryzoni w wyniku krwawień wewnętrznych.