Kleszcze (Ixodes ricinus)

Nasza krew jest bardzo bogata w składniki odżywcze i dlatego jest wykorzystywana do produkcji jaj przez samice kleszczy, komarów i meszek – naszych pasożytów zewnętrznych.
Kleszcze potrzebują krwi ludzkiej i zwierząt w każdym stadium rozwojowym, a samice dodatkowo do produkcji około 1000 jaj. Gospodarza wyczuwają tzw. organem Hallera, który wykrywa podwyższone stężenie dwutlenku węgla, wyższą ciepłotę ciała i zapach potu. U osób dorosłych kleszcze przeważnie przyczepiają się do nóg i pośladków, osiadają w pachwinach i na brzuchu, zaś u dzieci – na głowie. Kleszcze wprowadzają do krwi drobnoustroje chorobotwórcze, z których najgroźniejsze są krętki wywołujące boreliozę i wirusy kleszczowego zapalania mózgu.

Człowiek może zostać zakażony krętkami lub wirusami KZM:

  • podczas pokłucia przez kleszcza,
  • przez wtarcie znajdującego się kału kleszcza w zranioną skórę,
  • przez rozgniecenie kleszcza i wtarcie jego treści w zranioną skórę.